nieuws
Certificering en toezicht - een moeizaam stel
Peter Noordhoek, directeur van bureau Northedge, roept in zijn blog op tot een heldere rolverdeling: branches moeten werken aan branchebrede kwaliteit, de overheid aan goed toezicht.
Op 14 januari 2015 verscheen een brief van drie Rijksinspecties waarin wordt gesteld dat het grootste deel van de certificeringssystemen forse tekortkomingen laat zien. De enige positieve uitzondering is het OHSAS 18001-certificaat.
Als oorzaken ven het falen worden gezien dat:
- de controle van de certificaathouder door de certificeerders van onvoldoende kwaliteit is;
- certificeerders vaak terughoudend zijn in het nemen van maatregelen;
- de informatie-uitwisseling tussen rijkstoezichthouders tekortschiet.
Schandaal
Het schandaal van de falende certificeringssystemen, zegt Noordhoek, zit er vooral in dat branches er nog steeds mee doorgaan, terwijl de kritiek al lang bekend is of had moeten zijn: ‘Dit moet stoppen, dit valt niet goed te praten, het is tijd voor een keihard tegengeluid richting het bedrijfsleven.’
Noordhoek signaleert tevens dat de meeste ondernemers een vijandbeeld koesteren jegens toezichthouders. Ook is men er in het bedrijfsleven kennelijk niet in geïnteresseerd om op kwaliteit de concurrentiestrijd te willen winnen of het land schoon te houden. Bedrijven halen liever lobbyend de successen binnen, dan gewoon te voldoen aan de eigen afspraken.
Branches moeten werken aan branchebrede kwaliteit
Volgens Noordhoek moeten branches zich ernstig de vraag stellen of de huidige wijze van certificeren wel kan werken en dat het hoog tijd is voor een ander soort interventies. Vraagtekens plaatst hij bij de criteria van de rijksinspecties, want die dwingen de branches in een achterhaald keurslijf. Ze zetten het bedrijfsleven in de rol van de semioverheid en ze komen feitelijk neer op het outsourcen van het overheidsbeleid.
Beter is het (omdat de overheid belang heeft bij toezichtondersteuning en markttoelating) dat die overheid het zelf organiseert, eisen stelt en continu werkt aan goed toezicht. Overheidstoezicht dient een wetshandhavende rol te vervullen.
Het is niet de rol van de branche om te reguleren. Een branche moet aan kwaliteit werken: branchebrede kwaliteit. De brancheleden zelf moeten brancheleden gaan toetsen op kwaliteit – en die weer gaan verbeteren.
We zijn dus toe, zegt Noordhoek, aan andere verhoudingen: de overheid als harde wetshandhaver op korte afstand en branches als uitvoerders van peer review.
Bron: https://toezichttafel.wordpress.com/
Op 14 januari 2015 verscheen een brief van drie Rijksinspecties waarin wordt gesteld dat het grootste deel van de certificeringssystemen forse tekortkomingen laat zien. De enige positieve uitzondering is het OHSAS 18001-certificaat.
Als oorzaken ven het falen worden gezien dat:
- de controle van de certificaathouder door de certificeerders van onvoldoende kwaliteit is;
- certificeerders vaak terughoudend zijn in het nemen van maatregelen;
- de informatie-uitwisseling tussen rijkstoezichthouders tekortschiet.
Schandaal
Het schandaal van de falende certificeringssystemen, zegt Noordhoek, zit er vooral in dat branches er nog steeds mee doorgaan, terwijl de kritiek al lang bekend is of had moeten zijn: ‘Dit moet stoppen, dit valt niet goed te praten, het is tijd voor een keihard tegengeluid richting het bedrijfsleven.’
Noordhoek signaleert tevens dat de meeste ondernemers een vijandbeeld koesteren jegens toezichthouders. Ook is men er in het bedrijfsleven kennelijk niet in geïnteresseerd om op kwaliteit de concurrentiestrijd te willen winnen of het land schoon te houden. Bedrijven halen liever lobbyend de successen binnen, dan gewoon te voldoen aan de eigen afspraken.
Branches moeten werken aan branchebrede kwaliteit
Volgens Noordhoek moeten branches zich ernstig de vraag stellen of de huidige wijze van certificeren wel kan werken en dat het hoog tijd is voor een ander soort interventies. Vraagtekens plaatst hij bij de criteria van de rijksinspecties, want die dwingen de branches in een achterhaald keurslijf. Ze zetten het bedrijfsleven in de rol van de semioverheid en ze komen feitelijk neer op het outsourcen van het overheidsbeleid.
Beter is het (omdat de overheid belang heeft bij toezichtondersteuning en markttoelating) dat die overheid het zelf organiseert, eisen stelt en continu werkt aan goed toezicht. Overheidstoezicht dient een wetshandhavende rol te vervullen.
Het is niet de rol van de branche om te reguleren. Een branche moet aan kwaliteit werken: branchebrede kwaliteit. De brancheleden zelf moeten brancheleden gaan toetsen op kwaliteit – en die weer gaan verbeteren.
We zijn dus toe, zegt Noordhoek, aan andere verhoudingen: de overheid als harde wetshandhaver op korte afstand en branches als uitvoerders van peer review.
Bron: https://toezichttafel.wordpress.com/
Overzicht
Aanmelden voor
Wekelijks nieuws en tips voor kwaliteitsprofessionals.
Klik hier voor een gratis abonnement.
Klik hier voor een gratis abonnement.