Sigmabase homepage

Postema put uit eigen ervaring. Haar man kreeg vijfenhalf jaar geleden een herseninfarct. Voor Postema was het al snel duidelijk: zij zou voor haar man gaan zorgen. Maar dat ging niet makkelijk. ‘De artsen en verpleegkundigen waren niet voor. Zij vonden het niet veilig. Mijn man, die aan een beademingsapparaat zit, kon een longonsteking krijgen. En ik zou misschien overspannen raken.’

Maar Postema heeft het wel gedaan. ‘Liever een jaar heel gelukkig samen, met misschien een fatale longonststeking als gevolg, dan mijn man vele jaren in een revalidatiecentrum.’

Dat mantelzorgen een redelijk assertieve houding vraagt, begreep ze al snel. ‘Er waren drie gesprekken nodig om artsen en verpleegkundigen van de IC waar mijn man lag, ervan te overtuigen dat ik de zorg kon geven.’ Eerder had ze al voor elkaar gekregen dat het aantal van de apparaten waarmee haar man verbonden was, werd afgebouwd. ‘Dat kon eigenlijk niet, omdat het tegen de protocollen was. Toch heeft een verpleegkundige in overleg met een intensivist gedurende een week de apparaten afgekoppeld. En het ging goed.’

Postema deelt haar ervaringen. Ze geeft lezingen aan mantelzorgers en zorgprofessionals. ‘Mantelzorgers geef ik mee dat ze assertief moeten zijn en duidelijk moeten aangeven wat zij willen. Zorgprofessionals horen van mij dat zij open moeten staan voor de kennis van de mantelzorger. Deze weet als geen ander wat degene die zorg ontvangt nodig heeft en wat aansluit bij zijn leven. Ook zouden ze een belangstellende houding moeten hebben: wat willen de patiënt en de mantelzorger zelf? Helaas is die houding nog te vaak: dit is beter voor u.’

Volgens Postema houdt deze houding vernieuwingen tegen. ‘Het besef is nog onvoldoende doorgedrongen bij zorgprofessionals dat kwaliteit van zorg meer is dan de kwaliteit zoals die door zorgprofessionals wordt ingevuld. Het gaat ook om de kwaliteit zoals de patiënt en de mantelzorger die ervaren. Dat is jammer, want samen kunnen zorgprofessionals, mantelzorgers en patiënten de zorg naar een hoger plan brengen.’

Ook kwaliteitsfunctionarissen kunnen hierin een rol spelen. Volgens Postema kunnen deze professionals in zorginstellingen helpen om de discussie over wat kwaliteit van zorg is op gang te brengen. Dat zal ook haar boodschap zijn op het KIZ-congres.

Kijk hier voor het programma van het KiZ-congres op 6 november 2014.